Zasoby rzeczowe przedsiębiorstwa uslugi księgowe Lódź

Zasoby rzeczowe przedsiębiorstwa – czynniki wytwórcze posiadane i kontrolowane przez przedsiębiorstwo, które mają formę materialną. Można do nich przykładowo zaliczyć aktywa trwałe (nieruchomości, urządzenia techniczne, maszyny, środki transportu) oraz niektóre aktywa obrotowe (surowce, zapasy).

W najszerszym ujęciu zasoby rzeczowe są wykorzystywane do realizacji określonych celów przedsiębiorstwa.

Oprócz zasobów rzeczowych w przedsiębiorstwie można również wyróżnić zasoby ludzkie (np. pracownicy), zasoby finansowe (np. środki pieniężne) oraz zasoby informacyjne (np. know-how, bazy danych).

Zasada istotności rachunkowość Lódź

Zasada istotności – zasada, według której wszystkie zdarzenia wpływające znacząco na działalność i sytuację finansową jednostki powinny być wykazane w sprawozdaniu finansowym.

Jeśli natomiast ich waga jest nieznaczna, można je księgować w sposób uproszczony i pomijać w sprawozdaniu, o ile nie zniekształca to obrazu sytuacji majątkowo-finansowej danego podmiotu gospodarczego. Zasada istotności została uregulowana w art. 4 ust.4 Ustawy o rachunkowości: Jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczaniem jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizacje obowiązku określonego w ust. 1.

Zasada indywidualnej wyceny księgowość Lódź

Zasada indywidualnej wyceny (zakaz kompensaty) - jedna z zasad rachunkowości określona przez ustawę o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. w art. 7 ust. 3:

Wartość poszczególnych składników aktywów i pasywów, przychodów i związanych z nimi kosztów, jak też zysków i strat nadzwyczajnych ustala się oddzielnie. Nie można kompensować ze sobą wartości różnych co do rodzaju aktywów i pasywów, przychodów i kosztów związanych z nimi oraz zysków i strat nadzwyczajnych.

Zapasy ekonomia uslugi księgowe Lódź

Zapasy – środki będące w posiadaniu przedsiębiorstwa, które mogą być sprzedane lub wykorzystane w procesie produkcji. Należą do nich: produkty finalne, czynniki wytwórcze, produkcja w toku, grunty i nieruchomości przeznaczone na sprzedaż. 

Zapasy stanowią rezerwy w obliczu nieterminowości dostaw oraz niepewności związanej z sytuacją na rynku produktów i czynników, a także na skutek sezonowości sprzedaży produktów i zakupu czynników. Ponadto, dokonywanie zakupów w większej skali na ogół wiąże się z niższymi cenami np. zakupu, czy transportu. Zarządzanie zapasami decyduje o ich wielkości, a ta jest wypadkową korzyści z ich posiadania i kosztów ich utrzymywania. 

W bilansie przedsiębiorstwa zapasy wykazywane są jako jedna z pozycji aktywów obrotowych, a zmiany w ich wycenie oraz sposobie ewidencji wpływają na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Dlatego metody ewidencji zapasów są ściśle określone jak np. FIFO, LIFO lub metoda średniej ważonej. 

W modelu Keynesa zapasy zaliczane są do inwestycji i jest to jedyny komponent inwestycji, który jest częściowo determinowany decyzjami gospodarstw domowych dotyczących konsumpcji, a więc zapasy nie są w pełni kontrolowane przez firmy.

Wynik finansowy uslugi księgowe Lódź

Wynik finansowy – różnica pomiędzy przychodami a kosztami ich uzyskania obliczona dla określonego przedsiębiorstwa (podmiotu rachunkowości) w wybranym okresie sprawozdawczym. Dodatni wynik finansowy jest nazywany zyskiem, zaś ujemny stratą. Wynik finansowy podzielony przez wartość przychodu, aktywów lub zaangażowanego kapitału jest nazywany rentownością.

Wynik finansowy brutto przedsiębiorstwa ustalony w rachunku zysków i strat tworzonym zgodnie z ustawą o rachunkowości stanowi podstawę naliczenia podatku dochodowego brutto) oraz w przypadku spółek kapitałowych podstawę określenia wysokości dywidendy. 

Wielkość podatku dochodowego obliczona od zysku brutto jest z reguły inna niż ustalone na podstawie przepisów podatkowych zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Zysk brutto nie jest równy podstawie opodatkowania. Jest to spowodowane występowaniem przejściowych i stałych różnic między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową. Na przykład nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej 20 000 euro.

Wynik finansowy brutto pomniejszony o podatek dochodowy i inne obowiązkowe obciążenia to wynik finansowy netto.

Wyniku finansowy przedsiębiorstwa jest obliczany w rachunku zysków i strat w następujących krokach:

• zysk (strata) ze sprzedaży - równy przychodom pomniejszonym o koszty podstawowej działalności
• zysk (strata) brutto - równy zyskowi (stracie) ze sprzedaży pomniejszonemu (powiększonemu) o pozostałe koszty (przychody) operacyjne i finansowe,
• zysk (strata) netto - równy zyskowi (stracie) brutto pomniejszonemu o podatek dochodowy.

Przedsiębiorstwa mogą podawać dodatkowe poziomy:

• zysk (strata) brutto ze sprzedaży - równy przychodom pomniejszonym o koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów,
• zysk (strata) z działalności operacyjnej - równy zyskowi (stracie) ze sprzedaży pomniejszonemu (powiększonemu) o pozostałe koszty (przychody) operacyjne.

Wynik finansowy:

• informuje w sposób syntetyczny o finansowym rezultacie działalności gospodarczej przedsiębiorstwa,
• jest efektem decyzji ekonomicznych podejmowanych we własnym zakresie, na własny koszt i ryzyko przez przedsiębiorstwo,
• służy jako baza przy podejmowaniu optymalnych decyzji w zakresie bieżącego gospodarowania,
• jest powszechnie uznanym i stosowanym miernikiem oceny działalności przedsiębiorstwa,
• podlega weryfikacji sprawdzającej rzetelność i prawdziwość dokonanych ustaleń liczbowych
• pokazuje w jakiej sumarycznej wysokości kształtowały się przychody i koszty w minionym okresie
• pokazuje jakie wyniki zostały osiągnięte podczas normalnej działalności gospodarczej, a jakie w wyniku operacji nadzwyczajnych,
• (zysk) jest składnikiem formuł służących do obliczania efektywności gospodarowania,
• jest wielkością ustalaną w rachunku zysków i strat,
• informuje o realizacji bezpośredniego celu działalności przedsiębiorstwa tzn. o ilości i jakości produkowanych wyrobów i świadczonych usług, o tym czy istnieje odpowiednie zapotrzebowanie na wyroby i usługi oraz czy znajdujące się w dyspozycji przedsiębiorstwa środki produkcji są wykorzystywane racjonalnie i efektywnie,
• (zysk) jest głównym źródłem finansowania rozwoju i modernizacji przedsiębiorstwa,
• (zysk) jest źródłem tworzenia funduszy specjalnych dla przedsiębiorstwa i załogi,
• (zysk) jest źródłem finansowania zadań ogólnospołecznych (oświata, ochrona zdrowia, ochrona środowiska),
• (zysk) jest traktowany jako pieniężny odpowiednik wartości wytworzonego i zrealizowanego produktu czystego,
• (zysk) jest bodźcem materialnego zainteresowania,
• (zysk) odzwierciedla efekty w sferze produkcji, jak również w sferze obrotu,
• ma charakter wynikowy.

Wynik brutto ze sprzedaży uslugi księgowe Lódź

Wynik brutto ze sprzedaży – to różnica między przychodami netto ze sprzedaży towarów, materiałów i produktów, a kosztami sprzedanych towarów, materiałów i produktów. 

Do kosztów sprzedanych produktów zaliczamy koszt wytworzenia sprzedanych produktów oraz wartość sprzedanych towarów i materiałów. Wynik brutto na sprzedaży występuje tylko w wariancie kalkulacyjnym rachunku zysków i strat. Wynik ten, jeżeli jest dodatni, nazywamy zyskiem brutto ze sprzedaży, jeżeli ujemny, stratą brutto na sprzedaży.

Wydatek uslugi księgowe Lódź

Wydatek (zjawisko pieniężne) – w ujęciu ekonomicznym jest to rozchód środków pieniężnych w różnych formach:

• gotówką ze środków pochodzących z zaliczki lub bezpośrednio z kasy,
• bezgotówkowej z rachunku bankowego

jednostki gospodarczej w związku z regulowaniem różnych zobowiązań (np. spłata kredytu, zapłata za usługę lub dostawę) lub przekazaniem środków pieniężnych w postaci darowizny. Nie każda wypłata środków z rachunku bankowego jest wydatkiem, ponieważ pobranie środków do kasy czy w postaci zaliczki nie reguluje zobowiązania. Odprowadzenie środków z kasy do banku nie stanowi wydatku, ponieważ w takim przypadku nie płacimy za zrealizowaną dostawę, czy wykonaną usługę, a stan środków pieniężnych nie ulega zmianie. Uregulowanie zobowiązania w wyniku potrącenia (kompensaty) nie jest wydatkiem. Nie można utożsamiać wydatku z kosztem, ponieważ wydatek powstaje z chwilą zapłaty (pieniądzem), a koszt w chwili zużycia nakładów. Relacje między kosztem, a wydatkiem są takie, że są wydatki, które nie są kosztami (np. spłata raty pożyczki) oraz koszty niebędące wydatkami (np. amortyzacja środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie). Wydatek nie wynika ze zużycia czynników produkcji.